तू!


तू आलास आणि गेलास
नि:शब्दाच्या भोव-यात
मी मात्र फिरत राहिले ॥१॥

तू काहीच बोलला नाहीस
नुसतेच स्मित करून
मनाच्या तारा छेडल्यास ॥२॥

तू तुला समजूनही
न कळल्यासारखे
फक्त पहात राहिलास ॥३॥

तू तुला रोखूनही
नजर तुझी फिरत राहिली
कुणाचा तरी शोध घेत ॥४॥

तू मनाला समजावलेस तरी
असे का वाटले मला
काहीतरी राहून गेले ॥५॥

तू खूप दूर गेलास
ठेवून मजजवळ आठवणी
फक्त त्या आठवण्यासाठी ॥६॥

तू एक भास आहेस
मग सत्य लोपले कोठे
सांगेल का रे कोणी? ॥७॥

तू दूर दूर तरी
मन का मागे रेंगाळते
असे वाटे मजजवळी ॥८॥

तू पाहात राहिलास
एकटक नजरेने
कासावीस करण्यासाठी ॥९॥

तू मात्र …………..
तू आलास आणि गेलास
नि:शब्दाच्या भोव-यात
मी मात्र फिरत राहिले ॥१०॥

कवयित्री: सुचिता देवधर(प्रियांका पाटणकर)

२ टिप्पण्या:

मंदार जोशी म्हणाले...

खूप आवडली. मनापासून लिहीली आहे त्यामुळे भिडते कविता.

मंदार जोशी म्हणाले...
ही टिप्पणी लेखकाना हलविली आहे.